صندوق تامین خسارت های بدنی: ترسیم وضع موجود و چشم انداز آینده

توجه به خسارات هنگفت حوادث رانندگی در ایران، نحوه ی جبران خسارات زیان دیدگان این گونه حوادث از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این راستا، قانون گذار در قانون بیمه اجباری دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث مصوب 1387 برای تسهیل جبران خسارت زیان دیدگان به دو راه کار متوسل شده است: 1) اجباری نمودن بیمه وسایل نقلیه موتوری زمینی و 2) تاسیس صندوق تامین خسارات بدنی. این دو راه کار در طول یکدیگر قرار دارند نه در عرض هم؛ یعنی جبران خسارت از طریق صندوق هنگامی است که به هر دلیل امکان پرداخت خسارت از طریق بیمه گر مسئولیت وجود نداشته باشد. در این مقاله تلاش شده است مبانی و ماهیت صندوق، حدود تعهدات آن و شرایط خسارت های قابل جبران از سوی آن به صورت توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار گیرد و در کنار ذکر کاستی های موجود، برای رفع آن پیشنهادهایی ارائه گردد.   abstract with regard to the huge damages from driving accidents in iran, a logged remedy to the losses of these accidents has a great importance. for this purpose, when legislators approved the mandatory insurance act for terrestrial motorized vehicle holders against third parties in 1387, they has resort to two solutions for facilitating redress of losses from these accidents: (1) requiring insurance for terrestrial motorized vehicles; and (2) the establishment of the fund of providing corporeal damages. these two solutions were in parallel with each other but not of the same extent; redress by way of the fund is when, for whatever reason, payment of damages through an insurer is not possible. this essay seeks to investigate the basics and nature of the fund, the limitation of obligation and the requirements for damages compensable by the fund in order to form a descriptive and analytic examination and offer suggestions for the removal barriers alongside indication of present problems. keywords: corporeal damage, mandatory liability insurance, motor accidents, distributive justice, equity.